Manekin

Pewnego dnia zadzwoniła koleżanka-Kasiu jeszcze raz DZIĘKUJE-że na śmietniku, a jakże, stoi manekin i oczywiście pomyślała o mnie:). Przygarnęła go a potem dostał się w moje ręce. Jestem przeszczęśliwa a jednocześnie kombinuję, jakby go odnowić...Niestety płótno wierzchnie zostało czymyś zalane, szorowanie mu nie pomogło, pogorszyło nawet sprawę. Ukrywając to udrapowałam na razie na nim szydełkowy obrus i tymczasem tak stoi. Pomyślałam by rozpruć cały materiał i wykroić nowe elementy z płótna wg starych. Boję się jednak, że nie podołam zadaniu, a przede wszystkim okropnie mi brak czasu. Stoi więc tak w holu wejściowym ciesząc pańskie oko i czeka aż rozciągnę dobę do 36h a syn stanie się mniej mamę-ciągle-potrzebujący:)